Monografia Wobec postpamięci stanowi analizę porównawczą oraz interpretację twórczości literackiej tak zwanej generacji „po” – a więc drugiego pokolenia Żydów w Polsce po Holokauście – w świetle pytań o wpływ postpamięci na tożsamość i świadomość osób urodzonych po wojnie i o możliwość tworzenia własnych narracji wśród odziedziczonych wspomnień. Anna Kuchta śledzi wątki autobiograficzne w utworach, które mogą być odczytane jako deklaracje tożsamościowe, autorstwa sześciu polskich pisarzy urodzonych w latach czterdziestych i pięćdziesiątych w rodzinach ocalałych z Zagłady: Ewy Kuryluk (ur. 1946), Bożeny Keff (ur. 1948), Romana Grena (ur. 1951), Magdaleny Tulli (ur. 1955), Agaty Tuszyńskiej (ur. 1957) i Moniki Sznajderman (ur. 1959). Badaczka eksploruje zagadnienie postpamięci w polskim kontekście historyczno-politycznym i ukazuje wielowymiarowość strategii tożsamościowych przedstawicieli pokolenia „po”.
Książka Anny Kuchty stanowi istotny wkład w zrozumienie zjawiska pamięci i postpamięci drugiego pokolenia polskich Żydów po Zagładzie, uwikłanego w bardzo szczególne uwarunkowania społeczno-kulturowo-polityczne.
Z recenzji prof. dra hab. Stanisława Obirka
Anna Kuchta – absolwentka Katedry Porównawczych Studiów Cywilizacji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o kulturze i religii (2019). Interesują ją kondycja kultury współczesnej oraz zagadnienia postpamięci i tożsamości kulturowej w XX i XXI wieku. Pasjonuje się również japońską literaturą i kulturą popularną (w tej perspektywie bada powieść Genji Monogatari). Jest redaktorką magazynu „Maska” i pisma „The Polish Journal of Aesthetics”, stypendystką SYLFF (The Ryoichi Sasakawa Young Leaders Fellowship Fund).
Dodaj pierwszą recenzję “Wobec postpamięci”