Jest to czwarty, najbardziej dojrzały tom wierszy Bronisława Kozieńskiego, o którym Tomasz Sobieraj, redaktor naczelny „Krytyki literackiej”, napisał m.in.: książka „jest znacznie ciekawsza od stosów tomików naszych rodzimych, uznanych i nagradzanych wierszopisów […. Autor do tego pisze z sensem i w ogóle ma o czym pisać, nie nudzi, nie ciamka, nie memła. Rzadkość. Prawdziwy oryginał. [… Takich jak on należy objąć specjalną ochroną.”
Może i jest w tym trochę racji, że gdzie bym nie był, o czym gadał, zawsze do gór słowem powracam, góralską nutką dopowiadam.
Bronek z Obidzy, Wniebogłosy
Bronek z Obidzy (właśc. Bronisław Kozieński) urodził się 18 września 1963 roku w Obidzy na Sądecczyźnie. W latach 19791981 uczęszczał do Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Starym Sączu, gdzie uzyskał uprawnienia stolarskie. Potem podejmował różne prace w najbliższej okolicy. W 1986 r. założył własną działalność gospodarczą. Po roku 1990 wyjeżdżał do robót budowlanych do Danii, Francji, Niemiec i Norwegii. Wydał trzy tomiki poezji: Orły nad Sokolicą (Nowy Sącz 2009?), Nie szkoda gadać (Obidza, Nowy Sącz 2010), Strefa ciszy (Kraków 2014). Jego poezję można znaleźć na różnych portalach w Internecie, w antologiach, almanachach i czasopismach w kraju i za granicą.
Dodaj pierwszą recenzję “Wiklinowe ptaki”