Walden

Walden, czyli życie w lesie to zbiór wydanych po raz pierwszy w 1854 r. esejów kontemplacyjnych, będących zapisem eksperymentu Thoreau, który przez ponad dwa lata żył samotnie nad stawem Walden w stanie Massachusetts. Eseje te są wyznaniem wiary filozoficznej Thoreau, pochwałą życia świadomego, prostego i surowego, w bliskim kontakcie z przyrodą. Walden jest arcydziełem literatury amerykańskiej. To zbiór o znakomitej, misternej konstrukcji, bogatym, erudycyjnym języku i środkach ekspresji, które wzbudziły podziw mistrzów takich, jak Robert Frost czy Marcel Proust. Nie został doceniony za życia autora, ogromną popularność zdobył dopiero w XX wieku. W latach sześćdziesiątych sięgnęła po Walden amerykańska młodzież walcząca z konformizmem i obyczajowością mieszczańską, do myśli Thoreau odwoływał się Martin Luther King i Sinclair Lewis. Rozwój ruchu ekologicznego, odwołującego się do Waldenu, raz jeszcze wywołał falę zainteresowania tym niezwykłym dziełem. Henry David Thoreau urodził się w 1817r. w Concord – miasteczku, które w pierwszej połowie XIX w. Było jednym z centrów myśli amerykańskiej. Tutaj wokół mędrca – filozofa Ralpha Walda Emersona zgromadzili się młodzi ludzie porwani ideami transcendentalizmu, dla których nadrzędną była idea odrodzonej ludzkości. Wśród nich był Thoreau: asceta, moralista, stoik, „bakałarz natury”, „poeta naturalista”, buntownik i mistyk – symbol amerykańskiego indywidualizmu. Nazywano go „produktem w stu procentach lokalnym”, gdyż rodzinne miasteczko stanowiło dla niego centrum świata. Próbował w życiu kariery nauczyciela, był robotnikiem, pomocnikiem, redaktorem, wykładowcą, a nawet producentem ołówków. Zmarł w 1862 r.