Szczęście i rozpacz sułtanki

Sułtan znowu zasiadł w Stambule, a sułtanka dalej jeździ po stolicy, dogląda budów, przyjmuje ambasadorów, pisze listy do władców Europy. Jego Hurrem, jego Haseki – wróg. Zdrajczyni. Chciała jego śmierci – mówią na dworze. Umiera syn Roksolany, Mehmed, jej nadzieja. A co z nią? Kim w końcu jest, wierną czy niewierną?Teraz na szczycie jej potęgi, ale też rozpaczy, rozwarła się przepaść duszy głębsza niż piekło.”Tak zaczęło się jej umieranie” Życie się wyczerpało. Światło jej duszy zgasło i już nigdy nie zapłonie. Wkrótce nastąpi kres jej wiecznej samotności i duchowej tułaczki. Życie było zbyt krótkie dla jej duszy i nawet w chwilach najwyższych lotów znajdowała się w otoczeniu wrogich sił – ale czy choć raz się poddała., czy ustąpiła, czy się przelękła ?