„Przyrzeczenie wierności sprawie socjalizmu…”, czyli jak ZHP stało się organizacją wychowania socjalistycznego w świetle doktryny pedagogicznej po 1944 roku

Od Autora: „Nie mogę na wstępie stwierdzić, że wymieniony w tytule niniejszej publikacji ?Przyrzeczenie wierności sprawie socjaliz­mu…?, czyli jak ZHP stało się organizacją wychowania socjalistycznego w świetle doktryny pedagogicznej po 1944 roku okres analiz jest wpisany w moją harcerską biografię, gdyż do ZHP wstąpiłem jako dwunastoletni chłopiec w 1966 roku, a Przyrzeczenie Harcerskie składałem w 1968 roku na jednym z łódzkich cmentarzy przy grobach powstańców styczniowych, gdzie wbrew obowiązującej rocie deklarowałem: ?szczerą wolę służyć Bogu i Ojczyźnie?, a nie ?wierność sprawie socjalizmu…?. […] Nie jestem zatem ani aktorem, ani świadkiem zdarzeń prowadzących do wyparcia w latach 1956?1964 roty Przyrzeczenia, które przez następnych 35 lat w istotnym zakresie dewastowało strukturę duchową młodych pokoleń i ich instruktorów. Musiałem jednak funkcjonować w dwoistym świecie wartości, starając się, tak jak czynili to moi instruktorzy-wychowawcy, przechować i przekazywać harcerzom prawdę historyczną i metodyczną o polskim skautingu i harcerstwie, odsłaniać ponadczasowe wartości harcerskiego ruchu, podtrzymywać w czasach kłamstwa i indoktrynacji politycznej pamięć o dokonaniach minionych pokoleń”.