W Przeżywaniu nieprzeżytego życia Thomas H. Ogden zapoznaje czytelników z tym, jak różne rodzaje myślenia wspierają lub hamują pracę analityczną. Rozważania ilustruje licznymi przykładami z praktyki klinicznej. Autor w twórczy sposób odczytuje prace D. W. Winnicotta i W. R. Biona, dowodząc, iż nieprzeżywanie własnego życia to zjawisko powszechne, wskazuje też, jak można to nieprzeżyte życie odzyskać dzięki doświadczeniu analitycznemu.
Ogden dużo uwagi poświęca roli intuicji w pracy terapeutycznej i konieczności wypracowywania przez terapeutów własnego stylu analitycznego. Śledzi także wzajemne oddziaływania między prawdą i zmianą psychiczną, między świadomymi i nieświadomymi próbami mierzenia się z prawdą naszych przeżyć. Pojęcie prawdy odnosi do pracy klinicznej i wykorzystuje do twórczego odczytania opowiadań Borgesa i Kafki.
Dodaj pierwszą recenzję “Przeżywanie nieprzeżytego życia”