Przebyt

Dynamiczny językowy obraz świata obecny w wierszach z tego tomu powinien wzbudzać czytelniczy szacunek… Bo Przebyt to tom koneserski. Imponuje swoista estetyczna neutralność autorki manifestowana przez język rozumiany jako zasób twórczych mechanizmów, skojarzenia w dziedzinie stylu odsyłające m.in. do liryki eksperymentalnej, wreszcie znakomity tytuł – dosyć dwuznaczne nawiązanie-nie-nawiązanie do Bogurodzicy. Dlaczego „nie-nawiązanie”? Przebyt, który znamy dzięki słynnej metaforze „przebytu rajskiego”, to – jak głoszą słowniki historyczne – określenie nader dwuznaczne: oznacza zarówno „przebywanie, mieszkanie, pozostawanie gdzieś”, jak i „przejście, przeprawę”. Tej migotliwości znaczeń tytułu książki – migotliwości na granicy sprzeczności – Olsińska jest doskonale świadoma. Nie tylko uprawia z nami w Przebycie frapującą grę, również nas z tej gry rozlicza, gry absolutnie serio, gry kultury i natury – zabawiając się (nawet!) figurą samego rozrachunku – skoro języka nie sposób już zawrócić i „znieruchomiało / ruchome święto / wiosny / bezpowrotnie”.Karol SamselHalszka Olsińska – (Halina Olsińska-Turczyńska, ur. w 1945 r. w Rakowie na Kielecczyźnie) – poetka. Wydała tomy poezji: Czym jest ten kamyk (1998), Jednorodne (1999), Jego Omnipotencja (2001), Mniejsza całość (2003), W stronę Monsalwatu (2006), Wiersze zebrane i trochę nowych (2008), Bliskie spotkania (FORMA 2014), Złota żyła (FORMA 2017), Przebyt (FLiHB / FORMA 2022) oraz tomy aforyzmów: Małostki (2006), Małostki. 2006-2015 (FORMA 2015).