Szerń i Aler ? dwie przeciwstawne Potęgi wiszące nad światem Szereru. Obie mają moc sprawczą, by obdarowywać w kontrolowanych przez siebie częściach świata wybrane istoty Rozumem. Szerń obdarzyła nim ludzi, koty i sępy. Istoty te nie mogą przebywać na terenie wrogiego Aleru, i odwrotnie. Ale w strefach granicznych jest to możliwe i trwa tam nieustająca i bezpardonowa wojna. Jest też kraina, gdzie mieszkają mędrcy ? Przyjęci. Stamtąd pochodzą magiczne artefakty, Porzucone Przedmioty, które mają wielki wpływ na ludzi. I często na losy świata.
Mijają lata, Szerer się zmienia. Cesarstwo leczy rany po wojnie z Dartanem, Grombelard opustoszał. Na Agarach piraci mają udzielne księstwo, którym rządzi Alida i Raladan. W Ciężkie Góry wraca Glorm, ostatni król gór. Na powrót zbiera starą kompanię, towarzyszy mu wierny kot gadba.
Marzy mu się oderwanie Grombelardu od reszty Szereru. Ale na miejscu przekonuje się, że porzucona kiedyś przez niego kraina jest już inna, niż zapamiętał. A on sam jest zapomnianą legendą. I tylko legendą.
Dobre dialogi, snucie intryg na poziomie, ludzie dziwni, acz do przyjęcia. No, może tylko, za dużo tu okrucieństwa. Czy trzeba, czy nie, morduje się, i to rzetelnie, krwawo, bez pomiłuj. Zabić człowieka to dla Kresowych jak splunąć.
Marek Oramus (Wyposażenie osobiste)
Dodaj pierwszą recenzję “Porzucone królestwo”