Czego nam brak? Za czym tęsknimy? Czy ci, których zabiera nam śmierć, są jeszcze z nami? W jakich mieszczą się słowach, przestrzeniach? Dlaczego nasza samotność nikogo nie obchodzi? A człowiek? Gdzie są granice naszego okrucieństwa? Gdzie granice pamięci? Co utrwalamy? Co tracimy? Agata Stawska szuka tych odpowiedzi, ale też trochę o nie, nie dba. Po prostu zapisuje. Jakby wiedziała, że życie toczy się mimo to, między pytaniem a odpowiedzią. Wszystko jest tutaj jasne, rozpoznane. Wszystko ma nadawcę i adresata. Nawet wielka historia, nie jest historią bez twarzy. Poznajemy konkretne nazwiska. Konkretne, często tragiczne życiorysy. Zwyczajność i bohaterstwo. Wierność i zdradę. Agata Stawska nie owija w bawełnę. Mówi wprost. Nie wolno nam zapomnieć o tymczasowości ludzkiego życia. Nie wolno niczego przegapić. Szczególne światło pada na braci mniejszych. Troska o nich, o stan naszej planety, to jeden z ważniejszych motywów tego zbioru. W ostatnim wierszu z tomu, który jest dedykowany ukochanej Mamie, autorka pisze; róża zostanie wierna. Kiedy to czytam, myślę sobie, nie tylko róża Agatko, nie tylko róża. Każdy z nas, kto współczuł, opłakiwał, wspierał i kochał. Każdy z nas.
Poezja braku
Czego nam brak?Za czym tęsknimy?Czy ci, których zabiera nam śmierć, są jeszcze z nami?W jakich mieszczą się słowach, przestrzeniach?
- Autor: Agata Stawska
- Ilość stron: 90
- Wydawnictwo: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich
- Numer ISBN: 978-83-967934-6-1
- Data wydania: 2023-10-24
Oceny czytelników
Ta publikacja nie ma jeszcze ocen.
Dodaj pierwszą recenzję “Poezja braku”