Rozstanie w rodzinie burzy część świata każdego z jej członków i wywołuje wiele emocji – zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. A uczucia dziecka w dużym stopniu zależą od uczuć dorosłego. Obserwując dorosłych, dzieci uczą się rozumieć znaczenie emocji, tego, jak ludzie czują się w określonych sytuacjach. Dlatego niezwykle ważne jest, by stworzyć najmłodszym bezpieczną przestrzeń do swobodnej ekspresji uczuć. Oczekiwanie, że rozstanie rodziców nic nie zmieni w życiu dziecka i że pozostanie ono tak samo szczęśliwe jak przedtem, jest nieuczciwe i naiwne. Dziecku powinniśmy pokazać, że z nim jesteśmy, że przyjmujemy jego uczucia i że je w nich wspieramy.
„Bez względu na to, jak dużą zmianą będzie rozstanie rodziców, dzieci chcą czuć, że są kochane, a dorośli nad nimi czuwają i troszczą się o ich wspólne dobro. Czuwanie nie oznacza unikania zmian, błędów, potknięć czy trudnych emocji. Czuwanie to branie odpowiedzialności za dziecko i zdejmowanie z jego ramion tego, co może je obciążać i wtłaczać w rolę nieadekwatną do jego wieku i możliwości. Czuwanie to miłość rodzica do dziecka, a ona się nie zmienia, nawet jeśli dookoła zmieniło się bardzo dużo”.
[Anita Janeczek-Romanowska, psycholożka i psychoterapeutka dziecięca]
Dodaj pierwszą recenzję “Moja wielka niezwykła rodzina”