Les structures informationnelles globales du discours

Tematem monografii jest badanie i opis sposobu organizacji informacji na poziomie ponadzdaniowym w dyskursie. Analizie poddano obie części dyskursu: tematyczną i rematyczną, a także relacje między jednostkami globalnych struktur informacyjnych określonymi jako segmenty tematyczne.

Praca składa się z pięciu rozdziałów, z których pierwszy poświęcony jest podstawowym dla tematyki badań pojęciom tekstu, dyskursu i reprezentacji dyskursywnej. W rozdziale tym omówiono problem spójności tekstu, polisemię terminu dyskurs oraz  pojęcie reprezentacji dyskursywnej. Reprezentacja dyskursu została zdefiniowana jako rodzaj reprezentacji poznawczej składającej się z sześciu dziedzin: informacyjnej, funkcjonalnej, ontologicznej, wypowiedzeniowej, aksjologicznej i dziedziny konwencji gatunkowych.

W rozdziale drugim po omówieniu ewolucji pojęcia tematu w językoznawstwie współczesnym przedstawiono model hierarchicznej struktury tematyczno-rematycznej oraz  relacje między modelami elementarnymi a pojęciem prototypu. W kolejnych trzech rozdziałach skupiono się na analizie różnych aspektów globalnej organizacji informacji w dyskursie. 

Rozdział czwarty poświęcony został analizie ponadzdaniowych struktur rematycznych reprezentowanych przez zbiory rematyczne. Analiza korpusu pozwoliła wyróżnić:

– struktury zbudowane tylko z rematów własnych, zależnych bezpośrednio od danego tematu cząstkowego;

– struktury cechujące się obecnością rematów własnych i wspólnych;

– struktury, w których oprócz rematów własnych pojawiają się też rematy zapożyczone, pochodzące ze zbiorów rematycznych zależnych od różnych tematów cząstkowych;

– struktury rematyczne o najwyższym stopniu złożoności, łączące trzy kategorie rematów: własne, wspólne i zapożyczone.

Rozdział ostatni dotyczy relacji między segmentami tematycznymi, czyli jednostkami globalnej struktury informacyjnej dyskursu składającymi się z danego tematu cząstkowego i zbioru rematów podporządkowanych temu tematowi. Zaprezentowano w nim typologię nawiązań tematyczno-rematycznych i czysto rematycznych na poziomie ponadzdaniowym, dzięki którym  możliwy jest przepływ informacji między różnymi segmentami tematycznymi w dyskursie.