Żalu nie trzeba lekceważyć, niczym ubarwiać, zastępować, mścić, oddawać komukolwiek, udawać, że go nie ma. Żal trzeba PRZEŻYĆ! I MINIE. To są rzeczy przemijające, ludzkie. Dusza sama dopomina się o oczyszczenie z żalu, win [?].
Najgorsze, co można dać dzieciom, to strach przed światem. Niech miłość, opatrzność prowadzą dorosłych, by uwierzyli w dzieci [?].
Oby żadne dziecko nie znało tego, co rodzi się z lęku rodziców. Po co są wiara, nadzieja, miłość? Obowiązkiem rodzica jest wspierać, kochać, rozumieć, pokazywać świat, pozwolić szukać, być przyjacielem, pozwolić wyjść z gniazda. Wychować dla innych.
Fragmenty książki
Dodaj pierwszą recenzję “Jedni za drugich”