Dramaty greckie

Mitologią i historią starożytną Shakespeare interesował się od wczesnych lat. Istotną rolę odegrały w tym względzie; angielski przekład „Żywotów sławnych mężów” Plutarcha, kroniki Liwiusza i Tacyta, eposy Homera, a także tragedie greckie i rzymskie oraz poematy Wergiliusza i Owidiusza. Fascynacja Shakespeare’a światem starożytnym zaowocowała siedmioma dramatami: czteroma „rzymskimi” i trzema „greckimi”. Dramaty „rzymskie” – „Juliusz Cezar”, „Antoniusz i Kleopatra”, „Koriolan” i „Tytus Andronikus” – znalazły się w dwóch pierwszych tomach obecnej edycji PIW (2021, 2022); niniejszy tom III zawiera dwa dramaty „greckie”, przy czym pierwszy z nich – „Troilus i Kresyda” – nawiązuje do zmitologizowanej historii wojny trojańskiej, a drugi – „Tymon z Aten” – do na poły legendarnej postaci Tymona z V w. p.n.e., opisanego pobocznie przez Plutarcha w „Żywocie Alcybiadesa” oraz w dialogu Lukiana „Tymon albo Mizantrop”.