Wbrew potocznym, często wręcz zwulgaryzowanym opiniom wojna jest nie tylko fizycznym starciem dwóch uzbrojonych grup ludzi, ale przede wszystkim konfrontacją dwóch zbiorowych woli i intelektów (?) Z satysfakcją przyjąć trzeba fakt, iż problematyka doktryny, rozumianej jako intelektualny wysiłek ukierunkowany na wprzęgnięcie wojny w szeroko rozumiany wysiłek mający zapewnić przetrwanie i uzyskanie dogodnych warunków rozwojowych państwa, stała się przedmiotem wysiłku badawczego doktora Łukasza Przybyło. Autor, zbudował interesujący, oryginalny fundament metodologiczny swoich rozważań. W kluczowej warstwie obejmującej omówienie pięciu przypadków wypracowania oraz implementacji doktryny w różnych uwarunkowaniach politycznych, przez państwa o różnych ustrojach politycznych i modelach sił zbrojnych dostarcza nader bogatego materiału badawczego. Recenzowana praca ma przede wszystkim ? i to jest zapewne jej największy walor ? charakter analityczno-problemowy (?). Stanowi ona zerwanie z powszechnym w polskiej literaturze ?kronikarsko-opisowym? podejściem do myśli wojskowej.
prof. dr. hab. Krzysztof Kubiak (z recenzji wydawniczej)
Studia przypadków obejmują:
manewrowy okres I wojny światowej (1914)
rewolucja doktrynalna na froncie zachodnim (1917?1918)
kampania francuska (1940)
wojna Jom Kippur (1973)
pierwsza wojna w Zatoce Perskiej (1991).
Mylące byłoby oczywiście przyjęcie samego momentu bitwy za chwilę, kiedy tworzy się doktryna. Dokonane badania wskazują, jakie państwa i w jakim okresie czasu zostały poddane analizie:
Francja w latach 1870?1940
Niemcy w latach 1870?1940
Wielka Brytania w latach 1898?1918
Izrael w latach 1948?1973
Egipt w latach 1948?1973
Irak w latach 1980?1991
USA w latach 1973?1991.
Dodaj pierwszą recenzję “Doktryny Wojenne. Historia i Ocena”