Ćpun

Pierwsza powieść Williama S. Burroughsa (1914-97) jest w zasadzie najbardziej autobiograficznym z jego utworów. Autor ? uznawany za jednego z najwybitniejszych amerykańskich pisarzy, a choćby J.G. Ballard nie miał co do tego najmniejszej wątpliwości ? słynny z niezwykłej struktury swoich utworów, mieszania wątków, wizji, rzeczywistości, poszczególnych myśli, z łamania klasycznej struktury narracji powieściowej, w wypadku ?Ćpuna? nie ekperymentuje jeszcze tak bardzo. Jest to faktycznie niezwykły zapis uzależnienia od opiatów oraz o wychodzeniu/wracania z/do nałogu. Żeby nie było jednak niejasności ? Burroughs, o którym mówiono, że próbował chyba wszystkich możliwych narkotyków i to w takich ilościach, że wykończyłoby to ?pluton wojska? nie napisał wcale hymnu pochwalnego na cześć narkotyków. Jak pisze Bartek Chaciński: ?Trudno napisać podręcznik szkolny odstraszający od narkotyków bardziej niż ?Ćpun? ? autobiografia Burroughsa z heroinowego okresu. ?Opiaty nie są ?dobrym kopem?? ? czytamy w niej. ? ?W opiatach istotne dla narkomana jest to, że powodują uzależnienie. Nikt nie wie, czym są opiaty, póki nie zazna głodu?.