Żabice – dzieje i wspomnienia

W niniejszej książce przeplatają się wątki dziejowe, historyczne, statyczne. Dużo w niej jest wątków osobistych, które pamiętam, a które miały pewien wpływ na rozwój mojej osobowości i późniejsze życie. Moim zamiarem było to, aby w tej książce nie oceniać innych i nie wchodzić w ich życie; jeśli piszę o innych, to tylko pozytywnie. Czy mi się to udało, niech oceni to Szanowny Czytelnik.
Książka podzielona na osiem rozdziałów. Rozdział I dotyczy genealogii i początków Żabic. Rozdział II omawia historię wioski w pierwszym półroczu XX wieku. W rozdziale III przedstawione zostało życie mieszkańców Żabic w okresie powojennym, aż do lat siedemdziesiątych XX wieku. Rozdział IV koncentruje się na prezentacji parafii Słońsk, do której należały Żabice do 1971 roku. Następny rozdział (piąty) dotyczy historii parafii Czarnów, ze szczególnym zaakcentowaniem filii Żabice. Następna część (rozdział VI) ilustruje, w formię zdjęciowej domy i ich właścicieli, łącznie z imionami dzieci. W rozdziale VII znajduje się spis pochowanych na cmentarzu mieszkańców Żabic. W ostatnim VIII rozdziale zamieściłem osobiste wspomnienia z Żabic.
Książkę dedykuje mieszkańcom Żabic, moim kolegom i koleżankom szkolnym, a szczególnie tym, którzy utożsamiają się i traktują Żabice jako swoją „małą ojczyznę” życia. Jednocześnie żywię nadzieję, że książka zostanie życzliwie przyjęta i przybliży Szanownym Czytelnikom miejscowość Żabice, która ma siedemsetletnią historię, w której wiele się działo. Ta historia Żabic nie może być żadną miarą zapomniana! Żywię nadzieję, że ta książka zainspiruje inne osoby do publikacji, poszerzania oraz pogłębiania wiedzy o Żabicach. Życzę przyjemnej lektury!