XXVII Olimpiada Szachowa – Dubaj 1986

Organizacja kolejnej Olimpiady przez Zjednoczone Emiraty Arabskie była tematem żywych dyskusji, toczonych na Kongresach FIDE zarówno w 1984, jak i 1985 roku. Zgodnie ze statutem i za zgodą FIDE organizator miał prawo nie zaprosić jednego kraju, z którym nie utrzymuje kontaktów dyplomatycznych lub jest w stanie wojny. Dla organizatora taką „persona non grata” był Izrael.
Na znak solidarności z Izraelem nie przyjechały do Dubaju drużyny Szwecji, Norwegii, Danii, Holandii i Wysp Dziewiczych USA. W ten sposób Dania i Szwecja po raz pierwszy w historii nie wzięły udziału w Olimpiadzie! Z tego samego powodu odmówili gry Korcznoj, Hübner i Lobron. Federacja Szachowa USA zagroziła, że jeżeli Kongres FIDE, obradujący w Dubaju w czasie trwania Olimpiady, nie zniesie całkowicie klauzuli możliwości odmowy udziału jakiejkolwiek ekipie – to Amerykanie po XI rundzie (dzień obrad Kongresu) po prostu wrócą do domu. Ciekawe, że właśnie po XI rundzie na czele tabeli była… ekipa USA!
W XXVII Olimpiadzie wzięło udział, wliczając w tę liczbę drugą reprezentację gospodarzy, 108 zespołów, co stanowiło absolutny rekord. Wśród 641 zawodników było 59 arcymistrzów, 90 mistrzów międzynarodowych i 49 mistrzów FIDE.
Polską drużynę reprezentowali: Włodzimierz Schmidt, Aleksander Sznapik, Marek Hawełko (debiutant), Artur Sygulski, Robert Kuczyński i Stefan Dejkało (debiutant). Kapitanem drużyny został Andrzej Filipowicz, zaś w roli kierownika ekipy zadebiutował Ulrich Jahr.