W przedstawionym opracowaniu zaprezentowano wyniki badań nad nowymi związkami do produkcji sztywnych pianek poliuretanowo-poliizocyjanurowych (PURPIR). Syntezując nowe związki, szczególnie zwrócono uwagę na to, by nie podnosiły one ceny produkcji materiału poliuretanowego i nie pogarszały jego właściwości użytkowych.
Pracę podzielono na dwie podstawowe części: teoretyczną i doświadczalną. Cześć teoretyczną opracowano na podstawie przeglądu literaturowego, doświadczalną na podstawie badań własnych. W części teoretycznej przedstawiono historię otrzymywania kwasu cytrynowego i możliwości jego wykorzystania. Zestawione zostały nowe kierunki badań nad podstawowymi surowcami do poliuretanów ? poliolami. Omówiono różne rodzaje polioli wykorzystywanych w przemyśle, w tym poliole z odpadów. Zaprezentowano również najnowsze badania nad różnymi typami poliuretanów i ich przeznaczeniem. Przedstawiono także metody wykorzystane do badań tworzyw poliuretanowych. W oparciu o opracowanie literaturowe powstała część doświadczalna. W ramach badań własnych opracowano metody syntezy nowych związków do poliuretanów na bazie kwasu cytrynowego. Sugerując się ceną kwasu i omawianym w literaturze brakiem jego toksyczności, wykorzystano ten związek w syntezach z różnymi glikolami, uzyskując nowe, nieopisane w literaturze związki do otrzymywania m.in. sztywnych pianek PUR-PIR. Doświadczalnie dobrano warunki i parametry spieniania kompozycji.
Dodaj pierwszą recenzję “Właściwości sztywnych pianek PUR-PIR otrzymanych z udziałem produktów kondensacji kwasu cytrynowego z diolami i wybranych glikolizatów”