Zakres naukowej eksploracji, który został wyłoniony z obszaru nauk społecznych jako odwzorowanie potrzeb człowieka: niższych (egzystencjalnych) i wyższych (potrzeby rozwoju) oraz związanych z tymi drugimi wartości wyższych istotnych dla narodu, kształtujących naturę narodowej kultury bezpieczeństwa. Zawarte w teorii problemu potrzeby rozwoju podmiotu działania, jako elementy, które silnie korelują z poziomem, jaki może osiągać jego bezpieczeństwo, badano w personalnym i kolektywnym wymiarze podmiotów bezpieczeństwa.
W dysertacji tej przyjęto następujące podstawowe cele naukowe:
1. Ukazanie istoty kultury bezpieczeństwa narodowego, sposobu jej oddziaływania na podmiot bezpieczeństwa oraz wskazanie kierunków rekonstrukcji stanu równowagi między rolą niematerialnych wymiarów kbn a ich wpływem na eliminację zagrożeń bezpieczeństwa narodowego;
2. Usystematyzowanie wiedzy o kulturze bezpieczeństwa narodowego w wymiarach personalnym, społecznym oraz narodowym oraz ? próba zweryfikowania, na tle wybranych teorii naukowych, hipotezy, że kultura bezpieczeństwa narodowego jest zależna od stopnia aktywności manifestowania się u podmiotu bezpieczeństwa potrzeb wyższych (mających pozamaterialną istotę i od pobudzania w tym zakresie świadomości oraz potrzeb podmiotów bezpieczeństwa;
3. Wykazanie praktycznego zastosowania koncepcji kultury bezpieczeństwa opartej na filarach (wymiarach) mentalnym, społecznym i fizycznym (materialnym).
4. Główny problem badawczy pracy sprowadza się do odpowiedzi na pytanie ? Jaka jest istota (natura) kultury bezpieczeństwa narodowego, na jakich teoretycznych podstawach się opiera oraz to, czy ma ona zastosowanie w praktyce.
(Fragment Wprowadzenia)
Dodaj pierwszą recenzję “Transdyscyplinarna istota kultury bezpieczeństwa narodowego”