Bitwy i kampanie w Ziemi Świętej, Europie Wschodniej i na Półwyspie Iberyjskim.
Armia Świątyni, która zazwyczaj pierwsza rusza do boju, wycofała się jako ostatnia. – Biskup Olivier z Paderbornu, uczestnik piątej krucjaty.
Zdanie, które doskonale oddaje to, z czego templariusze słynęli na wojnie. Dobre przygotowanie, szybka reakcja, oddanie, walka do końca, osobista odwaga i poświęcenie w obronie braci chrześcijan.
Zakon templariuszy powstał, by bronić pielgrzymów w Ziemi Świętej, i odegrał wielką rolę w walkach z muzułmanami na Bliskim Wschodzie i w Europie. Bogato ilustrowana książka Paula Hilla prezentuje czysto wojskową stronę działań zakonu, który w szczytowym momencie istnienia liczył blisko 20 000 członków, z czego tylko 10 procent było rycerzami.
Autor przybliża najważniejsze aspekty ponaddwustuletnich średniowiecznych zmagań zbrojnych na pograniczach chrześcijaństwa. Pisze o finansowaniu i zaopatrzeniu wojsk zakonnych, ich organizacji, dowodzeniu, taktyce i strategii. Wiele uwagi poświęca wyszkoleniu, strukturze społecznej oraz życiu codziennemu „braci służących orężnie”. Barwnie odmalowuje zakonne fortyfikacje, rajdy, oblężenia i bitwy, z których templariusze nie za każdym razem wychodzili zwycięsko, ale zawsze z honorem.
Dodaj pierwszą recenzję “Templariusze na wojnie 1120-1312”