Moja gorycz jest ogromna, bo nie widzę nic oprócz gęstych ciemności w strasznej burzy, która gwałtownie uderza wokół mnie, ze wszystkich stron… Ale modląc się do Ciebie, najsłodsza Królowo miłości, widzę, jakby niebo się otwierało nad moją głową, jeszcze usiane gwiazdami, i w górze dostrzegam i kontempluję Ciebie, siedzącą na tronie światła i miłości… […]
fragment książki
Teksty zawarte w niniejszej książce to medytacje o Niepokalanej spisane przez Księdza Dolindo Ruotolo dla jego duchowych córek w czasie, gdy znajdował się w Rzymie i był poddawany przesłuchaniom przez Święte Oficjum. Jak sam twierdził, nie powstałyby one, gdyby nie interwencja Najświętszej Maryi Panny, która obdarowała go wtedy szczególnymi łaskami oświecenia.
Wyłania się z nich obraz Niepokalanej, która jest dla każdego wierzącego przewodniczką i orędowniczką. Maryja zaprasza każdego z nas, aby bezgranicznie Jej się zawierzył, jako Tej, która jest Matką łaski Bożej i może wszystko uzyskać od swojego Syna, Jezusa. Wskazuje życie cnoty, rodzaj pokory będącej fundamentem życia duchowego, a więc i świętości, do której Przedwieczny Ojciec wzywa wszystkich. Nie jest kimś obcym, ale dobrze nas zna, rozumie nasze problemy i ograniczenia oraz nieustannie nam towarzyszy.
W rozważaniach, odkrywamy również niezwykły dar proroctwa Księdza Dolindo, który na długo przed Soborem Watykańskim II pisał o Kościele i świecie, jakie oglądamy dzisiaj.
Dodaj pierwszą recenzję “Tak widziałem Niepokalaną”