Synergia sztuki i nauki w twórczości Zbigniewa Rybczyńskiego

To pozycja imponująca pod względem treści i objętości oraz konsekwencji i dociekliwości badawczej, choć być może momentami kontrowersyjna!

(…) Z jednej strony jest precyzyjnie skonstruowaną, ułożoną chronologicznie kroniką zdarzeń arty-stycznych zaistniałych w życiu Rybczyńskiego, zapisem potyczek warsztatowych, a czasem nawet życiowych i twórczych zmagań z materią sztuki filmowej. Z drugiej strony w tekstach twórcy filmu Tango autorka poszukuje wątków związanych z warstwą twórczą, badawczą i kreacyjną, śledząc zmienność i dynamikę ich rozwoju. Prowadzeniu ich towarzyszy precyzyjny opis wszystkich dzieł, które Rybczyński stworzył lub w których uczestniczył, nawet jeśli było to uczestnictwo promotorskie czy cząstkowe?. (?)

Bohaterem jest tu nie tylko Rybczyński, ale również synergia sztuk, technologii i techniki, zaklętych w filmie w ogóle, a w twórczości omawianego autora w szczególności. Odsłanianie tego swoistego pomiędzy jawi się jako wynik pracy autorki. Owo pomiędzy umożliwia i wyjaśnia fenomen łączenia techniki, praktyki, geometrii, teorii i konceptu reżysera w jeden eksperyment filmowy (…). Zasadniczo książkę Iwony Grodź należy czytać fragmentami, sięgając nieliniowo dowolnego punktu. Wszędzie czeka na nas zasób fascynującej wiedzy. Można ją oczywiście czytać również od początku do końca, ale to tylko dla tych, którzy lubią epopeje. (…)

Z pewnością zakres i precyzja oraz opracowanie zawartych danych robi wrażenie i czyni tę pozycję wartościową!

(Z recenzji prof. ASP dr. hab. Grzegorza Bilińskiego)