Stracone dusze. Amerykańska eksploatacja filmowa 1929?1959

„Exploitation cinema to dziesiątki filmów zrealizowanych poza faktyczną kontrolą Hollywood. To kino undergroundowe, odważne i pełne brawury. To filmy trafiające w zapotrzebowanie widowni żyjącej w erze przed rewolucją obyczajową Alfreda Kinseya. To kino na wskroś współczesne i nie mające faktycznego i rzetelnego opisu historiograficznego.” — Z programu 20. Festiwalu Filmów Kultowych w Gdańsku, 2017

Książka Jacka Rokosza „(…) dotyczy badań nad nieznanym i nie opisanym w Polsce zjawiskiem tak zwanego exploitation cinema. Rozwijający się symultanicznie wobec głównego nurtu kinematografii styl eksploatacji filmowej tyczy się szeroko rozumianego eskapizmu połączonego z edukacją.” — Z programu 20. Festiwalu Filmów Kultowych w Gdańsku, 2017

„Wyciągając najczystszą esencję, rdzeń i istotę eksploatacji, zjawisko to da się scharakteryzować najpełniej jako ?filmową atrakcję? (cinema of atracton). Począwszy od sposobów prezentacji, (…) aż po treści programowe filmów ? wszystko to składało się na dostarczanie widzom przyjemności i sensacji.” — Jacek Rokosz, „Stracone Dusze”, 2017