Ścieżkami życia. Wiersze zebrane

„Okazuje się, że można: nie zawodzić litanijnie i bogoojczyźnianie, nie używać rymów częstochowskich (i wiersze białe, i wiersze rymowane przypominają damasceńską stal – dźwięczą jednakowo szlachetnie). Nie wzruszać siebie, lecz innych (mnie wzruszyła wielokrotnie), nie błagać litościwie o to, by łaskawie przeczytali jej wiersze napisane ku pokrzepieniu serca, lecz sprawić, by czytali je z niesłabnącym napięciem od pierwszej linijki do ostatniej – uczyli się z nich sztuki życia i poetyckiego myślenia.”
Janusz B. Roszkowski