Samobójstwo w dziejach i cywilizacji śmierci

Książka ta stanowi swoiste kompendium wiedzy o skomplikowanym zagadnieniu samobójstwa, które w samej Polsce dotyka ponad sześciu tysięcy ofiar rocznie. Jest to wnikliwe opracowanie naukowe, po które z pewnością chętnie sięgną zawodowi psychologowie i socjologowie. Wnosi istotny wkład w ciągle aktualną debatę na temat praw człowieka do życia (postawa pro-life) albo do dobrowolnej śmierci (zwolennicy eutanazji). Jednocześnie jest to niezmiernie wartościowa pozycja z zakresu pedagogiki, powinna więc zainteresować wszystkich, którzy pracują z dziećmi i młodzieżą, by potrafili ustrzec młodych ludzi przed niekontrolowanymi zachowaniami wobec własnego życia i zdrowia.

Odbiorcy:
– nauczyciele i wychowawcy, ale również rodzice, którym leży na sercu odpowiedzialne wychowanie dzieci,
– osoby zajmujące się zawodowo psychologią, pedagogiką, socjologią, a także polityką.

Dlaczego warto przeczytać tę książkę?
Szczegółowo omawia problematykę samobójstwa, poruszając następujące zagadnienia:
– samobójstwo w kulturze starożytnych Greków i Rzymian z uwzględnieniem judaizmu i początków chrześcijaństwa,
– spojrzenie chrześcijaństwa na śmierć jako rozdarcie ciała i nieśmiertelnego ducha,
– nauczanie św. Jana Pawła II w kontekście wzrastającej liczby samobójstw i przyzwolenia na eutanazję,
– poszukiwanie sensu życia w sytuacji totalnego zagrożenia w wojnach i ludobójstwie XX wieku,
– samobójstwo w ocenie religijno-moralnej w świetle powołania człowieka do życia w miłości i nieśmiertelności jako odpowiedź wierzących na absurd cywilizacji śmierci,
– psychologiczne i społeczne aspekty samobójstwa,
– wychowanie dla życia w rodzinie i szkole jako odpowiedź na modelowanie współczesnych społeczeństw ku samobójczej śmierci,
– rola pedagogiki w odbudowywaniu wartości i sensu życia ludzkiego na tle problemu samobójstw w Polsce w ostatnich latach,
– związek nowych mediów z problematyką samobójstw oraz profilaktyka i interwencja wobec samobójstw w sieci.