Pogańscy mistrzowie chrześcijan

Najważniejszą częścią tej popularyzatorskiej książki jest owoc przyjaźni między chrześcijańskim studentem, Bazylim i jego pogańskim mistrzem retoryki – Libaniuszem. Bazyli, stając się biskupem Kapadocji, dalej podtrzymuje przyjaźń z Libaniuszem i wysyła mu na naukę elitę chrześcijańskiej młodzieży, między innymi swoich kuzynów. Jednocześnie pisze do nich…

  • Autor: Bazyli Z Cezarei
  • Ilość stron: 130
  • Autor tłumaczenia: Paweł Błażewicz
  • Wydawnictwo: PIW
  • Numer ISBN: 978-83-06-03413-4
  • Data wydania: 2017-12-19

Najważniejszą częścią tej popularyzatorskiej książki jest owoc przyjaźni między chrześcijańskim studentem, Bazylim i jego pogańskim mistrzem retoryki – Libaniuszem. Bazyli, stając się biskupem Kapadocji, dalej podtrzymuje przyjaźń z Libaniuszem i wysyła mu na naukę elitę chrześcijańskiej młodzieży, między innymi swoich kuzynów. Jednocześnie pisze do nich list, w którym poleca sumienne studiowanie literatury pogańskiej, czyli klasycznej. Ukazuje jej uniwersalną wartość dla ludzi wszystkich religii i światopoglądów. Pokazuje antropologię, moralność i ascetykę wspólne dla chrześcijaństwa i klasycznej filozofii greckiej jedynie przez pryzmat motywów z literatury klasycznej (anegdoty o postaciach antycznych, przysłowia, przypowieści). Ten list pod tytułem „Do młodzieży o wykorzystaniu literatury pogańskiej” był ulubionym dziełem humanistów prawosławnych, katolickich i protestanckich i nieprzerwanie, od IV wieku, kopiowano go i wydawano w różnych językach, aż do XXI wieku. W niniejszym wydaniu został on przetłumaczony na nowo z greki.

Po raz pierwszy w historii wydań tego listu został on poprzedzony wymianą korespondencji pomiędzy katolickim biskupem, Bazylim, a jego dawnym mistrzem retoryki, Libaniuszem. Ta epistolografia dotyczy wysyłania uczniów do szkoły Libaniusza.

Obie te części są poprzedzone wstępem historycznym autorstwa Pawła Błażewicza z mapami Marka Gędka. Wprowadzenie dotyczy relacji między chrześcijanami a poganami w starożytności. Autor nie skupia się jednak na prześladowaniach chrześcijan, lecz opisuje przede wszystkim podobieństwo myśli klasycznej z chrześcijańską, spory intelektualne, a także współpracę. To wszystko zostało osnute na kanwie historii osób od Pitagorasa, przez Orygenesa, po Juliana Apostatę.