Poetyka i pragmatyka pieśni waka w dworskiej komunikacji literackiej okresu Heian (794-1185)

W monografii odnajdujemy wielostronny obraz komunikacji literackiej dworu Heian będącej charakterystyczną dziedziną aktywności artystycznej i kulturalnej elity dworskiej, w której poezja waka zdobywa coraz wyższą rangę – nie tylko jako narzędzie tej szczególnej komunikacji, ale przede wszystkim jako aktywnie praktykowana sztuka słowa, kształtująca wrażliwość estetyczną jednostki. Poezja ta powstawała wprawdzie w środowisku zdominowanym intelektualnie i artystycznie przez duchowe oraz literackie dziedzictwo Chin, ale jej emancypacja językowa i artystyczna, zdolność do kreowania czysto japońskiej sfery ekspresji artystycznej, odwoływania się do rodzimych źródeł piękna i wartości filozoficznych zostały przez autorkę monografii niezwykle umiejętnie zaprezentowane w książce.