Pleszew w póżnym średniowieczu i u progu epoki nowożytnej (koniec XIV ? początek XVI wieku)

Pleszew na przełomie średniowiecza i nowożytności był średniej wielkości miastem prywatnym (około 600-900 mieszkańców) położonym w ówczesnym powiecie kaliskim na uboczu głównych szlaków handlowych. Pomimo tego bogata spuścizna aktowa sądów miejskich, szlacheckich i kościelnych umożliwiła nakreślenie w książce wieloaspektowego wizerunku żyjącego miasta i jego mieszkańców. W pracy omówiono m.in. potencjał gospodarczy Pleszewa (na tle innych miast Wielkopolski), kontakty miasta oraz mieszczan z bliższym i dalszym otoczeniem (co ukazuje znacznie Pleszewa w sieci miejskiej regionu), wreszcie przedstawiono topografię miasta lokacyjnego wraz z jego przedmieściami, zapleczem rolniczym i przyległą siedzibą szlachecką. Drugi rozdział omawia ustrój i władze miejskie. Tu kluczowe było przedstawienie kompetencji rady i ławy, roli pisarza miejskiego (kancelarii), pleszewskiej kultury prawnej, podjęto też kwestie udziału dziedziców w zarządzaniu miastem oraz obciążeń podatkowych mieszczan (na rzecz Korony, Kościoła i właścicieli). Kolejna część książki poświęcona jest dziedzicom miasta wywodzącym się z rodów Doliwów, Pałuków, Zarembów i Toporów. Dalej zajęto się społecznością mieszkańców Pleszewa. Celem było tu zarówno przedstawienie pleszewian jako zbiorowości, ale też zaprezentowanie scen z życia konkretnych ludzi. Kluczowymi problemami były tu oszacowanie liczby ludności, określenie stosunku ówczesnych pleszewian do swojej małej ojczyzny czy też omówienie imigracji i emigracji miejskiej. Przy okazji omówiono antroponimię mieszczańską, zajęcia mieszkańców, demografię rodziny oraz życie codzienne (konflikty, stroje i sprzęty domowe). Ostatnia część książki poświęcona jest pleszewskim instytucjom kościelnym i obsługującemu je klerowi. Przedstawiono tu historię kościoła Ścięcia św. Jana, kolegium mansjonarzy oraz szkoły parafialnej, nie zabrakło też miejsca na omówienie dziejów kaplicy św. Floriana oraz fundacji szpitala św. Ducha. Integralną częścią książki są umieszczone na końcu indeks miejscowo-osobowy oraz aneksy (zestawiono tu szlachtę migrującą do miasta, duchownych wywodzących się z Pleszewa działających poza rodzinnym miastem, a także kler miejski).