Planeta Narnia. Siedem sfer wyobraźni C. S. Lewisa

Badacze przez długi czas próbowali wykazać, że słynne „Opowieści z Narnii” C.S. Lewisa są spójne pod względem symbolicznym. Wskazywali na takie potencjalnie łączące je motywy, jak: siedem sakramentów, siedem grzechów głównych czy siedem części Królowej wieszczek Spensera. Jednak przez ponad pół wieku symbolika Narnii pozostała tajemnicą.
Sekret wyjawił wreszcie Michael Ward. W pracy „Planeta Narnia” przekonuje on, że kluczem do siedmioksięgu jest średniowieczna kosmologia, która fascynowała Lewisa przez całe życie. Zbadawszy całościowo twórczość Lewisa (w tym nieopublikowane szkice „Opowieści z Narnii”), Ward odkrył, że poszczególne części cyklu zostały skonstruowane w taki sposób, aby wyrażać właściwości siedmiu planet zgodnie z tym, jak je ujmowano w średniowiecznym modelu niebios: Jowisza, Marsa, Sola (Słońca), Luny (Księżyca), Merkurego, Wenus i Saturna. Lewis skomponował swoje dzieło tak, by w każdej książce fabuła, szczegóły świata przedstawionego i obraz chrystologicznej postaci Aslana oddawały charakter danej planety. Ów motyw kosmologiczny jest tym, co Lewis określał „elementem kappa w bajce”, czyli esencją atmosfery opowieści, obecną w każdym jej momencie, ale nigdy niewyrażoną wprost. „Planeta Narnia” to przełomowe studium, dzięki któremu dokona się zasadnicza zmiana paradygmatu interpretacyjnego nie tylko „Opowieści z Narnii”, ale też całej literackiej i teologicznej twórczości Lewisa.

Michael Ward odkrył, że narnijskie przygody, barwnie przekazujące prawdę Ewangelii, skrywają jeszcze jedną tajemnicę. Lewis, miłośnik średniowiecznego obrazu świata, przyporządkował każdą z siedmiu przygód osobnej planecie i nadał każdej części jej niepowtarzalny charakter.
– dr Błażej Matusiak OP, muzykolog, duszpasterz Polaków w Pradze

„Planeta Narnia” jest przykładem bardzo rzadkiego gatunku: to zapis literackiego śledztwa, które, mimo niesamowitej zuchwałości głównej tezy, całkowicie przekonuje i przy tym fascynuje.
– Nicholas Thomas Wright, anglikański biskup Durham i autor książki “Surprised by Hope” 

Nie mogę powstrzymać mojego zachwytu. Żadna inna książka o Lewisie nigdy nie wykazała tak wszechstronnej wiedzy na temat jego dzieł i tak głębokiego ich zrozumienia.
– Walter Hooper, wykonawca testamentu i redaktor prac  C.S. Lewisa

Czytając twierdzenie Michaela Warda, że odkrył „sekretny klucz do imaginarium” ksiąg Narnii, rozsądny czytelnik wznosi zamek sceptycyzmu. Mój własny zamek został stopniowo, ale całkowicie zburzony, kiedy czytałem tę przemyślaną, naukową i błyskotliwą książkę. Jeśli Ward się myli, to jego pomyłka jest przekonująca: oświeca i zachwyca. Ale nie sądzę, żeby się mylił. Ujawniając rolę planet w cyklu Narnii, Ward ukazuje nam również w niespotykanej dotąd skali to, jak Lewis w swojej twórczości czerpał ze średniowiecznych i z renesansowych pisarzy, których tak kochał.
– Alan Jacobs, autor książki “The Narnian. The Life and Imagination of C.S. Lewis”

Michael Ward przedstawia wciągającą, rzetelną analizę bestsellerowej i uwielbianej serii C.S. Lewisa „Opowieści z Narnii”. Łatwo dostępna dla czytelnika książka Warda tak bardzo przypomina opowieść detektywistyczną, że trudno się od niej oderwać.
– Armand M. Nicholi Jr., autor książki “The Question of God. C.S. Lewis and Sigmund Freud Debate God, Love, Sex, and the Meaning of Life”

Wszyscy, którym podobały się „Opowieści z Narnii” lub którzy są zainteresowani twórczością Lewisa, powinni przeczytać książkę Michaela Warda. Przekonująco argumentuje on, że Opowieści opierają się na nierozpoznanej dotąd strukturze i doskonale wyjaśnia, dlaczego Lewis tworzył w tak tajemniczy sposób. Ward ma encyklopedyczną wiedzę na temat pism autora cyklu i wykorzystuje ją do poparcia swojej teorii, że każdy z siedmiu tomów „Opowieści z Narnii” bazuje na klasycznej, średniowiecznej i renesansowej mitologii. Nawet ci krytycy, którzy z zasady nie lubią książek o Narnii z powodu ich chrześcijańskich nawiązań, muszą wziąć pod uwagę ich strukturę planetarną i jej znaczenie. Michael Ward wniósł wybitny wkład w badania na temat Lewisa. 
– Derek Brewer, emerytowany profesor języka angielskiego, University of Cambridge

Michael Ward
Angielski teolog i krytyk literacki, studiował w Regent’s Park College w Oxfordzie i na University of St. Andrews. Znaczną część swoich prac poświęcił tematowi wyobraźni teologicznej, szczególnie w twórczości C.S. Lewisa, J.R.R. Tolkiena i G.K. Chestertona.
Współredaktor książki „Przewodnik po twórczości C.S. Lewisa”. Obecnie jest członkiem stowarzyszonym Wydziału Teologii i Religii University of Oxford oraz profesorem apologetyki na Houston Christian University. Prowadzi stronę internetową www.planetnarnia.com.
C. S. Lewis. Rozum i Wiara
„Wierzę w chrześcijaństwo tak samo jak we wschodzące słońce – nie tylko dlatego, że je widzę, ale także dlatego, iż dzięki niemu widzę wszystko inne.” (C.S. Lewis)
Seria wydawnicza „C. S. Lewis. Rozum i Wiara” to zbiór publikacji dotyczących twórczości i życia Clive’a Staplesa Lewisa, uznawanego za największego współczesnego chrześcijańskiego apologetę. Prezentuje intelektualne walory teizmu oraz argumentację na rzecz tezy o racjonalności przekonań teistycznych, a w szczególności chrześcijaństwa. Choć Lewis zmarł w roku 1963, jego twórczość jest wciąż aktualna. Do jego argumentów i analiz dotyczących moralności oraz społeczeństwa wciąż odwołują się zawodowi filozofowie i teologowie, a także liczni przedstawiciele obu stron filozoficzno-teologicznego sporu ateizmu z teizmem. 
Na język polski przełożono już wiele prac C.S. Lewisa, które cieszą się niesłabnącą popularnością. Seria „C.S. Lewis. Rozum i Wiara” proponuje opracowania biograficzne i krytyczne oraz pogłębione analizy jego poglądów. Publikowane w niej teksty odznaczają się naukową wnikliwością, a jednocześnie są przystępne dla szerokiego grona czytelników, tak jak twórczość samego C.S. Lewisa, który przekonywał, że dzięki chrześcijaństwu wszystko inne nabiera sensu.