Metafizyka

Trójjęzyczna wersja Metafizyki Arystotelesa ukazuje się po raz pierwszy w dziejach polskiej literatury filozoficznej. Celem tego przedsięwzięcia jest uprzystępnienie w wersji źródłowej realistycznej metafizyki Arystotelesa w ten sposób, by każdy, kto podejmuje naukę filozofii, mógł ? zarówno w formie językowej, jak i metodzie ? zapoznać się ze specyfiką realistycznego myślenia. Nowy przekład, nad którym praca została zapoczątkowana w 1965 roku przez Tadeusza Żeleźnika na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim pod kierunkiem Mieczysława A. Krąpca, tym się wyróżnia spośród innych przekładów dostępnych zarówno w języku polskim, jak i w innych językach, że stara się być konsekwentny przy oddawaniu specyfiki języka metafizyki Arystotelesa. Specyfika ta wyraża się w tym, że jest to przede wszystkim język ?dorzeczny?, tzn. język, który naprowadza na ?widzenie? rzeczy. Wyrasta on z języka naturalnego (spontanicznego) i stanowi jego rozwinięcie. Nie jest to więc język, który składałby się z terminów abstrakcyjnych, które z kolei stanowiłyby przedmiot analiz i ujaśnień [?].

[?] Udostępniając trójjęzyczną wersję Metafizyki Arystotelesa, mamy nadzieję, że w ten sposób, w czasach filozoficznych ?bezdroży?, można najlepiej przysłużyć się polskiej filozofii i kulturze, ukazując te skarby kultury filozoficznej, na których można się uczyć rzetelnej i odpowiedzialnej filozofii.

Mieczysław A. Krąpiec
Andrzej Maryniarczyk