Koniec lodu. Jak odnaleźć sens w byciu świadkiem katastrofy klimatycznej

Finalistka literackiej Nagrody PEN im. E.O. Wilsona dla książek naukowych.

Po prawie dekadzie spędzonej jako reporter wojenny, uznany dziennikarz Dahr Jamail wraca na swoje ukochane górskie szlaki Ameryki. Jednak zamiast oddać się pasji do wspinaczki, musi się skonfrontować się z faktem, że stoki, na które kiedyś się wspinał, zostały nieodwracalnie zniszczone przez zmiany klimatu. W efekcie Jamail wyrusza w podróż na linie frontu tego kryzysu – od Alaski przez Wielką Rafę Koralową, aż przez amazoński las deszczowy – aby odkryć konsekwencje utraty lodu dla ludzi i przyrody.

W Końcu lodu podążamy za Jamailem, który wspina się na Denali, najwyższy szczyt Ameryki Północnej, nurkuje w ciepłych krystalicznych wodach Pacyfiku, aby znaleźć upiorne rafy koralowe i odkrywa w tundrze wyspę St. Pauli, której mieszkańcy nie mają już na co polować. W towarzystwie naukowców zajmujących się klimatem i ludzi, których przodkowie zamieszkują te tereny od wieków, Jamail zaczyna akceptować fakt, że Ziemia najprawdopodobniej znajduje się w stanie agonalnym. Jak na ironię, pozwala mu to odnowić swoją pasję do dzikiej przyrody i ostatnich miejsc planety, niezniszczonych jeszcze przez działalność człowieka.

Jak żadna inna książka Koniec lodu jest osobistą i głęboką kroniką naszej katastroficznej rzeczywistości oraz wezwaniem do rozkoszowania się tą wrażliwą, kruchą planetą, póki możemy.