Emigracja rosyjska, ukraińska i białoruska. Spuścizna literacka, religijno-filozoficzna. Kulturowe zbliżenia

Prezentowana monografia zbiorowa jest czwartą z kolei, przygotowaną przez ośrodek slawistyczny w KUL, edycją artykułów i studiów naukowych nad kulturą, literaturą i problematyką religijno-filozoficzną środowisk emigracyjnych Rosjan, Ukraińców i Białorusinów. Książka ta wpisuje się w polskie badania emigrantologiczne, gromadzi prace poruszające główne zjawiska i procesy, jakie zachodziły w kręgach emigracji wschodniosłowiańskiej, zwłaszcza II połowy XX wieku w wielu centrach emigracyjnych, gdzie istniały największe enklawy uchodźców i skupiska życia intelektualnego, m.in. Paryżu czy Nowym Jorku.
W książce skoncentrowano się na estetyce dzieł emigracyjnych, zarysowane zostały sylwetki twórcze wielu pisarzy, także autorów literatury młodoemigracyjnej. Skupiono się poza tym na wybranych aspektach życia literackiego i paryskich ugrupowaniach literackich. Pojawił się stały wątek naszej refleksji naukowej, czyli namysł nad myślą religijno-filozoficzną wybitnych teologów, omówione zostały konteksty polityczne działalności środowisk emigracyjnych. W zakres rozważań włączona została również tematyka współpracy polskich emigrantów w Paryżu, którzy byli otwarci na kontakty z diasporą rosyjską, ukraińską i białoruską i inicjowali, zwłaszcza poprzez działalność Jerzego Giedroycia i paryskiej „Kultury”, międzyemigracyjny dialog emigrantów z Europy Wschodniej.