Prezentowana książka dotyczy bardzo ważnego i trudnego problemu – przemocy wobec kobiet. Tematyka ta budzi zainteresowanie wielu środowisk, nie tylko akademickich. Autorka analizuje narracje kobiet w kontekście wyodrębnionych przez Fritza Schutze struktur procesowych. Jest to pierwsza znana mi tego typu interpretacja przemocy domowej w polskiej literaturze pedagogicznej. Wypowiedzi narratorek są przejmujące.
Odsłaniają długo skrywany ból, krzywdę i niemoc. Bardzo ciekawe są momenty pokazujące biograficzne punkty krytyczne, rodzący się sprzeciw wobec przemocy i próby refleksyjnego przepracowania własnej biografii. Te fragmenty pracy są unikalne. Autorka zajmuje się trudnym zagadnieniem. Nie unika własnego zaangażowania w badany problem, a zarazem robi to z umiarem, z sympatią wobec kobiet w trudnej sytuacji, z delikatnością i rozwagą refleksyjnego badacza. Praca jest oryginalna, nowatorska zarówno pod względem teoretycznym, jak i metodologicznym. Jest jednocześnie ważna społecznie, budzi zainteresowanie, porusza emocje. Zawiera cenne wskazówki praktyczne dla pracowników socjalnych i terapeutów pracujących z kobietami. Bardzo bym chciała, żeby była znana i czytana nie tylko przez środowisko naukowe.
Z recenzji prof. zw. dr hab. Barbary Smolińskiej-Theiss Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej
Dodaj pierwszą recenzję “Doświadczenie przemocy w rodzinie. Autobiograficzne narracje kobiet”