Córki Nawojki stanowią nowatorską propozycję zaprezentowania historii filozofii jako dyscypliny akademickiej z punktu widzenia kobiet uprawiających ją na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1897?1967. Publikacja daje zatem szansę zapoznania się z niebanalnymi losami filozofek krakowskich ? od czasów autonomii galicyjskiej po PRL ? takich jak: Stefania Tatarówna, Zofia Włodkowa, Maria Rosenblatt, Janina Suchorzewska, Izydora Dąmbska czy Danuta Gierulanka. Wyjątkowe kobiety przedstawione w monografii łączyła nie tylko pasja poznawcza, ale także wielość zainteresowań, uzdolnień, pól działania i aktywizm społeczny. Niniejsza publikacja ma przywrócić im należne miejsce w historii i historii filozofii.
Recenzowany maszynopis jest pionierską próbą zarysowania dziejów kobiet-filozofek w UJ, zarówno pracujących w tej uczelni, jak i studiujących w niej.
Prof. dr hab. Jan Woleński
Jesteśmy absolwentkami filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Problematyka (nie)obecności kobiet w historii i ich narracja leżały w kręgu naszych zainteresowań od wielu lat. W latach 2013?2016 prowadziłyśmy badania na temat filozofek krakowskich. Ich owocem jest anto logia tekstów Filozofki na Uniwersytecie Jagiellońskim
1897?1967 (Kraków 2016) oraz niniejsza monografia.
Ewa Chudoba, Anna Smywińska-Pohl
Dodaj pierwszą recenzję “Córki Nawojki. Filozofki na Uniwersytecie Jagiellońskim 1897-1967”