Lecz wprzód nam zgaśnie wszystko to, co znamy,
Bogowie się zbiorą u Olimpu bramy.
Skrzydlate ich dziecko opuści święte progi,
By wśród śmiertelników zaznać bólu i trwogi,
A gdy czasy spokoju tworzą bogów słabych,
Trwoga, ból i wściekłość czynią bogów trwałych.
Więc gdy Hades z zastępem przekroczy Styksu wody,
Zeus umęczony niebiańskie opuści ogrody.
Wszak Olimp nie upadnie, opuszczony stanie,
Na czarnego boga każde zawołanie.
Strzeżcie się, śmiertelni, czas bogów nadchodzi…
(fragment książki)
Dodaj pierwszą recenzję “Córka Niespodzianki”