Rafał Lemkin (1900?1959) ? polski prawnik żydowskiego pochodzenia, absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, wiceprokurator i warszawski adwokat. W czasie II wojny światowej wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Wykładał między innymi na Uniwersytecie Yale. Był twórcą pojęcia ludobójstwa i autorem projektu Konwencji w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, przyjętej przez Narody Zjednoczone 9 grudnia 1948 roku.
Życie Lemkina naznaczyły dramatyczne doświadczenia z czasów wojny: zetknięcie się z totalitaryzmem oraz utrata prawie całej rodziny w wyniku Holokaustu. Niezwykle ważne dla zrozumienia jego dzieła są także przeżycia z czasów dzieciństwa i młodości spędzonych w Polsce. Doświadczenie człowieka zakorzenionego w polskiej kulturze i tradycji politycznej dawnej Rzeczypospolitej, wychowanego w wielonarodowym i wielokulturowym środowisku, pozwalało mu wierzyć, że możliwe jest pokojowe współistnienie zbiorowości ludzkich, niezależnie od narodowości i wyznania.
Nieoficjalny to nie tylko autobiografia, ale również fascynujący zapis narodzin konwencji o ludobójstwie, którą Lemkin uważał za dzieło swojego życia. Lektura maszynopisu wskrzesiła Lemkina. Przedtem postrzegano go jednowymiarowo, jako fanatyka lub marzyciela. [?] Choć kilkoro przyjaciół pomagało Lemkinowi w redagowaniu autobiografii, jedno nie ulega wątpliwości: ?Nieoficjalny? to opowieść o życiu Lemkina w takiej wersji, jaką chciał, żeby poznał ją świat.
Dr Donna-Lee Frieze
Dodaj pierwszą recenzję “Nieoficjalny. Autobiografia Rafała Lemkina”