Wszyscy jesteśmy dziwni. Opowieści z Coney Island

?Szybko, podejdźcie, zaraz zobaczycie coś, czego nie widzieliście na oczy ? połykacz ognia, zaklinaczka węży, teraz, na żywo!? ? tak do freak showu naganiał widzów konferansjer na Coney Island.
Coney Island ? dzielnica Nowego Jorku, gdzie miasto łączy się z oceanem, niegdyś stolica światowej rozrywki, cyrków, wesołych miasteczek ? to wciąż rezerwuar estetyki, idei, marzeń i lęków, z których jest zbudowana popkultura i nasze człowieczeństwo. Jeśli Manhattan to marzenie o doskonale funkcjonującym społeczeństwie, eleganckim w swoich potrzebach, Coney Island to wszystko to, co wulgarne, kiczowate i podniecające. ?Thrills!? (Dreszcze!) ? obiecuje neon.
To wyspa, która przypomina nam, że życie ? płeć, seksualność, konsumpcja ? to tylko i aż widowisko. Opowieść o Coney ? tym realnym i tym wyobrażonym – snują jej mieszkańcy i bywalcy w tym burleskowa tancerka i zawodowa syrena ? Bambi the Mermaid, Eduardo Arrocha ? poeta z twarzą wytatuowaną w gwiazdy i planety, Oleg Roitman czyli Człowiek-Komputer, Pat Muko ? nigeryjska księżniczka, która zaklina węże i inni.
?Wszyscy jesteśmy dziwni? to reporterska opowieść o Coney Island od początku XX wieku, kiedy powstały parki rozrywki, przez upadek w latach 60., gdy dzielnica opustoszała, aż po ponowne odrodzenie pod koniec lat 2000. Tak jak Ellis Island było „wyspą klucz” dla emigrantów, tak Coney Island stało się „wyspą rajem” – i kluczem do szczęścia dla tych, którzy chcieli odetchnąć od norm codzienności. Coney ? miejsce pełne iluzji ? pokazuje, że największą iluzją jest pozorna prawda tego, co poza lunaparkiem. Normalność zaś nie istnieje.