W monografii przedstawiono najważniejsze aspekty i uwarunkowania, w tym prawne i ekonomiczno-finansowe, modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP, ze szczególnym uwzględnieniem udziału w niej polskiego przemysłu obronnego i jego zaplecza badawczo-rozwojowego. Ukazany też został wpływ kultury strategicznej na proces modernizacji polskich Sił Zbrojnych. W monografii zawarto ponadto analizę wybranych aspektów związanych z interoperacyjnością modernizacji technicznej oraz relacji i powiązań sztuki wojennej z rozwojem i doskonaleniem naszych Sił Zbrojnych. Scharakteryzowano priorytetowe i wybrane, jak również realizowane we współpracy ze strukturami Unii Europejskiej programy modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP oraz ukazano stan ich realizacji przez polski przemysł obronny w odniesieniu do potrzeb poszczególnych rodzajów sił zbrojnych.
Istotnym problemem podjętym w monografii jest analiza przyczyn opóźnień występujących przy realizacji niektórych programów i możliwości ich przezwyciężenia. Ponadto przedstawiono w niej różne formy i przejawy współpracy polskiego przemysłu obronnego i jego zaplecza badawczo-rozwojowego z partnerami zagranicznymi w procesie modernizacji technicznej Wojska Polskiego, zwłaszcza tych, które zapewniły polonizację zakupionego zagranicą uzbrojenia i transfer nowoczesnych technologii.
Dodaj pierwszą recenzję “Udział polskiego przemysłu obronnego i jego zaplecza badawczo-rozwojowego w realizacji programów modernizacji technicznej Sił Zbrojnych RP”