Ktoś taki jak ty spowiedź bastarda wieku dwudziestego

„Nie mam żalu do nikogo”, do żadnej „niebogi”, a nawet do siebie samego.
Byłem absolutnie lojalny wobec postanowień podejmowanych przez Matkę i – dopóki żył – Ojca. Jak rozumiem, nie chodziło im tylko o oszczędzenie mi bękarckiego losu: uszczypliwości, wyzwisk i manifestowania wobec mnie wyższości, w czym specjalizuje się spora część bliźnich. Moi nowi rodzice pragnęli, bym miał normalne, rodzinne dzieciństwo, a następnie tyle jeszcze, ile się da, spokoju osobistego. (…)

Myślę, że tymi samymi intencjami, co moi przybrani rodzice, powodowała się też moja bio-matka. W jej wypadku mogło jeszcze dochodzić pragnienie uniknięcia przykrego – również za sprawą bliźnich – losu „panny z dzieckiem”. Nie mam o to do niej żalu; w dużym stopniu dzieliłbym z nią taki los. Przeciwnie: również i do niej żywię głęboki szacunek i szczerą wdzięczność za to, że powierzyła mnie rodzinie o niepospolitych walorach i ujmującym uroku.

WACŁAW SADKOWSKI – krytyk literacki, historyk literatury, tłumacz z języków angielskiego i francuskiego – ur. w 1933 roku w Toruniu. Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (1955), w którym wykładał literaturę światową oraz historię przekładu literackiego w Polsce. Gościnnie prowadził wykłady także w kilku uniwersytetach europejskich i amerykańskich. Długoletni (1972 – 1993) redaktor naczelny Literatury na Świecie, prezes i redaktor naczelny Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik” (1988 – 1990). Autor książek: Literatura katolicka w Polsce (1963), Penetracje i komentarze (1969), Drogi i rozdroża literatury Zachodu (1969, wyd. II poszerz. 1978), Kręgi wspólnoty (1972), Od Conrada do Becketta (1989), Mój sposób na życie (1998), Proza świata (1999), Odpowiednie dać słowu słowo (2004, pierwszy w polskim piśmiennictwie i jak dotychczas jedyny zarys dziejów przekładu literackiego w Polsce; wyd. drugie, skorygowane i uzupełnione 2013), Precz! Jesteś tyranem (w cyklu „Po co nam: Poezja”, 2004), W drzwiach do Europy. Szkice o polskiej kulturze umysłowej i literackiej (2006), Notebook leworęcznego (2011), Rozdroża miłości Guillaume’a Apollinaire’a (2014). Przełożył kilkadziesiąt książek (powieści, eseistyki, studiów historiograficznych oraz biografii i wspomnień) z literatury angielskiej, amerykańskiej, australijskiej, południowoafrykańskiej i francuskiej. Przewodniczył zespołowi opracowującemu dwukrotnie wydawany Leksykon pisarzy świata. Wiek XX (1992, wyd. II popraw. i rozszerz. 1997), w którym pomieścił wiele haseł własnego pióra (podobnie jak w Małym słowniku pisarzy angielskich i amerykańskich, 1969) oraz zespołowi opracowującemu polską wersję oksfordzkiej Encyklopedii sztuki (1998).