Lenistwo wyrzucony skarb

Chrześcijaństwo rozumie lenistwo nie tylko jako lęk przed pracą, nieuporządkowane żądanie spokoju za wszelką cenę i używanie (łac. pigritia – gnuśność), lecz też jako niechęć do uwolnienia się od przywiązania do rzeczy ziemskich i wznoszenia się z trudem – m.in. poprzez wykonywanie obowiązków – ku rzeczom nadprzyrodzonym. Lenistwo powoduje smutek i jest grzechem ciężkim, a przejawia się zazwyczaj ucieczką ku przyjemnością.
Do mrówki się udaj, leniwcze, patrz na jej drogi – bądź mądry: nie znajdziesz u niej zwierzchnika ni stróża żadnego, ni pana, a w lecie gromadzi swą żywność i zbiera swój pokarm we żniwa. Jak długo, leniwcze, chcesz leżeć? A kiedyż ze snu powstaniesz? Trochę snu i trochę drzemania, trochę założenia rąk, aby zasnąć: a przyjdzie na ciebie nędza jak włóczęga i niedostatek – jak biedak żebrzący. Księga Przysłów 6,6-11