Celem książki jest próba sformułowania definicji współczesnej telewizji (z uwzględnieniem jej ekstensji w nowych mediach) jako performansu, czyli działania procesualnego i sprawczego w obszarze widzialności i społecznej rzeczywistości. Autor podejmuje też próbę weryfikacji możliwości poznawczych performatyki w kulturoznawczo zorientowanych naukach o polityce i naukach o mediach. Interesują go kwestie obecności, istotności i sprawczości telewizji w codziennych praktykach i dyskursach jednostek i instytucji, w powstawaniu norm kulturowych i społecznych, a także tworzeniu się wspólnot. W konsekwencji modyfikacji uległa również dzisiejsza kondycja zmediatyzowanej demokracji, a także rozumienie kultury politycznej.
Autor stara się przedstawić wspólne pola performansu i telewizji oraz wynikającą z nich koncepcję władzy performatywnej, odwołującą się do myśli Michela Foucaulta. Proponuje także rozważania nad nowymi ontologiami, obecnymi w technokulturowej ramie telewizyjnego terytorium widzialności, które odsyłają między innymi do wybranych wątków myśli Martina Heideggera, Ervinga Goffmana i Anne Friedberg. W nawiązaniu do agonicznego rozumienia polityki, polityczności i hegemonii Chantal Mouffe, podejmuje próbę ponownego zdefiniowania demokracji performatywnej, w której istotną rolę odgrywa telewizja. Ponadto bada performatywność kultury politycznej, po-litycznego oraz proponuje ich interpretacje, w kontekście usta?leń Judith Butler oraz Gillesa Deleuze’a i Fćlixa Guattariego.
Dodaj pierwszą recenzję “Telewizja i performans. Eksperyment z myślenia o mediach, codzienności i polityce”