Meksyk, moja miłosć. Historia Eleny Poniatowskiej

Elena Poniatowska jest wybitną meksykańską pisarką i reportażystką, wywodzącą się z królewskiego rodu Poniatowskich. Stawiana w jednym rzędzie z Gabrielem Garcíą Márquezem, Mariem Vargasem Llosą oraz Carlosem Fuentesem, z którymi się przyjaźniła. W 2013 roku za swój dorobek została uhonorowana Nagrodą Cervantesa nazywanej hispanojęzycznym Noblem.

Rodzice Poniatowskiej do Meksyku przyjechali z Paryża, a pierwszym językiem Eleny był francuski. Zarówno ojciec Jean, jak i matka Paulette – pochodząca z arystokratycznej meksykańskiej rodziny – byli zaangażowani w antyhitlerowski ruch oporu.

Debiut Eleny Poniatowskiej przypadł na koniec lat pięćdziesiątych. W tamtym czasie niewiele kobiet pracowało w zawodzie dziennikarskim, a cenzura blokowała tematy zaangażowane społecznie. Jej udało się to zmienić. Dziś przede wszystkim jest kojarzona
z walką o prawa grup najbardziej narażonych na przemoc i wykluczenie: kobiety, ludność rdzenną, dzieci ulicy. Swoim przykładem utorowała drogę wielu meksykańskim pisarkom i dziennikarkom. Jej książki były wielokrotnie nagradzane, tłumaczone na różne języki, również na polski.

Magda Melnyk odwiedziła Poniatowską w Meksyku i przez wiele tygodni towarzyszyła jej w codziennym życiu, nagrywając dziesiątki godzin rozmów. Na tej podstawie powstała fascynująca biografia.