Cech rzeźników piotrkowskich w XVI-XVIII wieku

Rzeźnictwo było jednym z najstarszych zawodów uprawianych przez piotrkowskich mieszczan. Choć pierwsze wzmianki o produkcji i sprzedaży mięsa w Piotrkowie pochodzą z XIV wieku, rzeźnicy prowadzili swoją działalność najpewniej od chwili powstania miasta. W połowie XVI wieku powołali do życia własną korporację zawodową, ustalając kto i na jakich zasadach mógł parać się rzemiosłem rzeźniczym oraz kiedy i jaką ilość mięsa sprzedawać. W jaki sposób można było zostać rzeźnikiem? Na czym polegała praca w zakładzie rzeźniczym i jak spędzano dni wolne od pracy? Dlaczego bracia cechowi z ociąganiem wypełniali służbę kościelną? Z jakiego powodu warto było zabezpieczyć swoją jatkę w czasie wietrznej nocy i dlaczego lepiej było nie mieć kłótliwej żony? Książka w oparciu o źródła z epoki przedstawia życie codzienne rzeźników piotrkowskich w XVI-XVIII wieku pokazując, że nie był to wcale łatwy kawałek chleba.