Retoryka tekstu artystycznego. Gry semantyczne

Niniejszy tom, będący zbiorem interpretacji dzieł rosyjskiej ? i nie tylko rosyjskiej ? literatury i sztuki w różnych kontekstach kulturowych, wiąże w heterogeniczną całość monograficzna problematyka dyskursu retorycznego oraz gier semantycznych. Pojęcie (neo)retoryki, ściśle sprzężone z kategoriami gry/zabawy w sztuce, kulturze i nauce (teorii), odnosi się dziś jako dziedzina interdyscyplinarna zarówno do lingwistyki tekstu, tropologii, jak i poetyki, rozumianej jako system wewnętrznych relacji strukturalnych w przekazie semiotycznym. Formuła Romana Jakobsona: ?Relacyjność staje się rzeczą samą w sobie oraz dla siebie? pozostaje wciąż aktualna i koreluje z dzisiejszym zainteresowaniem chociażby procesami bifurkacji (synergetyka). W perspektywie antropologicznej sztuka i semiotyka gry stwarzają człowiekowi okazję do rozmowy z samym sobą w wielu językach, pomagając mu, jak przekonuje Jurij Łotman, uchwycić własną istotę. Można by rzec, że neoretoryka jednocześnie bawi i uczy, przetasowuje bowiem porządek przestrzenny oraz temporalny, zamazuje kontury przedmiotów, wciąga je w nowe konfiguracje, modeluje wzajemne przenikanie się, w planie semantycznym zaś powoduje referencyjne rozszczepienie przedmiotu, sensotwórcze przesunięcia w relacjach między przedmiotami.