Monografia kompleksowo opisuje praktyczne zagadnienia fundamentalnej w procesie karnym instytucji aktu oskarżenia. Omawia problematykę dyspozycyjności stron czynnych (oskarżycieli: publicznego, posiłkowego i prywatnego) dotyczącą uprawnienia do modyfikowania zakresu działania skargi zasadniczej. Zawiera także argumenty sformułowane na podstawie teorii procesu karnego, systematyzuje wiedzę, wprowadza nowe nieopisane uprzednio instytucje i ukazuje je w nowym świetle.
Autor łączy płaszczyznę prawa karnego procesowego w bardzo szerokim ujęciu (obejmującym: prawo wykroczeń, prawo skarbowe, postępowanie wobec nieletnich oraz tryby szczególne, tj. postępowanie przyspieszone czy postępowanie przed sądami wojskowymi) z zagadnieniami prawa karnego materialnego (takimi jak: tożsamość czynu, czyn ciągły, czyny współukarane), omawia zagadnienia związane z uprawnieniami oskarżyciela publicznego dotyczącymi cofnięcia aktu oskarżenia, jak również:
sytuacje, w których podmiot ten odstępuje od oskarżenia po wcześniejszej wymuszonej ingerencji w ściganie przestępstw prywatnoskargowych,
instytucje związane w uprawnieniami oskarżyciela posiłkowego oraz oskarżyciela prywatnego w zakresie odstąpienia od oskarżenia.
Adresaci:
Główni odbiorcy książki to prawnicy praktycy: prokuratorzy, adwokaci, radcowie prawni, sędziowie, a także pracownicy finansowych organów postępowania przygotowawczego. Zainteresuje również pracowników naukowych i wykładowców przedmiotu postępowanie karne.
Dodaj pierwszą recenzję “Rezygnacja z oskarżania w toku postępowania sądowego w polskim procesie karnym”