Tezą sformułowaną w książce jest stwierdzenie, że z jednej strony skrajne ubóstwo negatywnie wpływa na możliwość korzystania z praw człowieka, z drugiej zaś prawa człowieka mogą się przyczynić do ograniczenia skali skrajnego ubóstwa, a w konsekwencji do umożliwienia korzystania przez jednostki skrajnie ubogie ze wszystkich praw człowieka.
Autor stawia pytania:
czym jest ubóstwo i skrajne ubóstwo?
jak prawo międzynarodowe praw człowieka (w tym także prawo Unii Europejskiej) ujmuje relację pomiędzy ubóstwem a prawami człowieka i czy prawa człowieka wnoszą do przeciwdziałania ubóstwu jakąkolwiek wartość dodaną?
jak prawo konstytucyjne, w szczególności Konstytucja RP określa status jednostki skrajnie ubogiej?
jak wygląda realizacja konstytucyjnego oraz międzynarodowego standardu ochrony praw człowieka skrajnie ubogiego?
Analizie poddano akty prawne mające szczególne znaczenie dla sytuacji prawnej jednostek żyjących w skrajnym ubóstwie oraz orzecznictwo krajowych i międzynarodowych organów zajmujących się kontrolą przestrzegania praw człowieka.
Adresaci:
Publikacja jest przeznaczona przede wszystkim dla adwokatów, radców prawnych i sędziów. Może być przydatna również pracownikom organizacji pozarządowych, administracji rządowej i samorządowej, zajmującym się tematyką praw społecznych.
Dodaj pierwszą recenzję “Publicznoprawny status jednostki skrajnie ubogiej”