Esej nagrodzony główną nagrodą w III edycji Konkursu o Nagrodę im. Barbary Skargi. Rozprawa o sztuce, o której sam Autor mówi:
„Schiller pisał, że sztuka jest pięknym kłamstwem, a centralna hipoteza eseju Przyszłość pewnej przenośni głosi, że kłamstwo to rozumieć można jako przeniesienie, w sensie zapożyczonym od psychoanalizy. Narzędziem tego przeniesienia sztuki są przenośnie, w których zakochuje się użytkowniczka/użytkownik sztuki”
Spis treści
1. Incipit tragoedia
2. Mit
3. Technika
4. „Realizm” i „abstrakcja”
5. Maszynowość przeciw technice
6. Performance
7. „Modernizm” i „postmodernizm”8. Minotaur9. Kolonia karna, czyli inwersja mitu
10. Gonitwa za wiatrem
11. Dramat psychoanalityczny
12. Visio beatifica
13. Przeniesienie
14. Trzy odmiany przeniesienia
Dodaj pierwszą recenzję “Przyszłość pewnej przenośni. Przyczynek do pytania o historię sztuki”