Hans Nielsen. „Profesor w Lublinie”

Od stycznia 1990 roku sportowy Kozi Gród czekał na żużlowego mistrza świata Hansa Nielsena… Zakontraktowanie Duńczyka do drużyny Robotniczego Klubu Sportowego Motor Lublin było pomysłem sędziego Jerzego Kaczmarka i kierownika Tadeusza Supryna, który mówił: „Kupujemy mistrza świata, aby klub mógł żyć”. 1 kwietnia 1990 roku oczy całej sportowej Polski skierowane były na Lublin. Stadion przy Al. Zygmuntowskich przeżył nienotowane od bardzo dawna oblężenie. Na ponad godzinę przed pierwszym biegiem na trybunach nie było wolnych miejsc. Skarbnik klubowy zacierał ręce z zadowolenia. W parkingu stały dwa ciemnoniebieskie Goddeny udekorowane licznymi nalepkami reklamowymi. Był to znak, że nie jest to żart primaaprilisowy i Nielsen naprawdę przyjedzie.
Przyjazd mistrza świata na stadion Motoru był wydarzeniem na wielką skalę. Mistrza witano niczym głowę państwa. Samochód wiozący Duńczyka z lotniska od rogatek Lublina eskortowany był milicyjnymi motocyklami podążającymi na sygnałach świetlnych i dźwiękowych. Hans był zaskoczony ogromnym zainteresowaniem sportem żużlowym w Lublinie. Wystąpił w okolicznościowym plastronie z numerem 12. Mecz Motoru z ROW-em zakończył się wynikiem 50:40. Sensacją numer jeden było zwycięstwo Eugeniusza Skupienia nad Hansem Nielsenem w IX biegu. Pozostałe wyścigi „Profesor” wygrał w iście profesorskim stylu.
Od tego dnia, chociaż w sporcie żużlowym byliśmy w Europie. Powrót rozpoczął się właśnie w Lublinie. Wydarzenie to otwierało nowy rozdział w historii czarnego sportu, a „Profesor” stał się symbolem zmian w polskim speedwayu. Hans Nielsen, to sportowiec, który na zawsze zapisał się piękną kartą w historii lubelskiego Motoru.