Z recenzji prof. dr. hab. Bogusława Śliwerskiego
[?] monografia jest interesującym studium historyczno-filozoficznym na temat aktualności myśli pedagogicznej Sebastiana Petrycego z Pilzna (1554?1626). [?] Studiujący pedagogikę mogą się spotkać z syntetycznym omówieniem poglądów tego arystotelika, który przecież nie napisał żadnego osobnego dzieła o kształceniu czy wychowaniu. [?] Niniejsza książka ma znaczenie dla współczesnej pedagogiki ogólnej i komparatystyki myśli pedagogicznej. Pozwala bowiem współczesnych aretologom pedagogicznym zobaczyć i porównać, w jakiej mierze filozoficzno-pedagogiczna koncepcja Sebastiana Petrycego jest ponadczasowa oraz czy wzbudza potrzebę powrotu do stawiania nauczycielom i wychowawcom pytań pierwszych. [?] Autorka uświadamia w swojej rekonstrukcji, jak historia kołem się toczy, a także w pewnej mierze, pośrednio obnaża słabości i nieskuteczność edukacji, która przez wieki nie była i nie jest w stanie dokonać ?moralnej przemiany społeczeństw i obywateli? w procesie wychowania dzieci i młodzieży. Możemy dzięki tej publikacji rozpoznać odwieczny dylemat, w jakim stopniu każde kolejne pokolenie jest nieskuteczne w sferze wychowania społeczno-moralnego pomimo posiadanej przecież świadomości uwarunkowań procesów, które powinny być coraz lepiej wzmacniane. [?] książkę Agnieszki Michalkiewicz-Gorol cechuje bogactwo wykorzystanej literatury przedmiotu, co świadczy o erudycji autorki i wysokim poziomie kompetencji poznawczych w zakresie filozofii epoki renesansu.
Dodaj pierwszą recenzję “Aksjologiczny wymiar paidei w rozważaniach Sebastiana Petrycego z Pilzna”