Pocztówka z P?re-Lachaise

Dariusz Adam Zeller wysyła do czytelnika ?Pocztówkę z P?re-Lachaise? pełną egzy­stencjalnych obrazów, o nastroju dyskretnych skojarzeń, poetyckich refleksji. Nie ma tutaj radykalnych sformułowań. Autor uświadamia nam, że jesteśmy pielgrzymami w drodze, ku słońcu, ku niebu. Ta podróż nosi cechy pogodnego życia, ale i przemi­jania; jest w niej podświadome pogodzenie się z nieuchronnością śmierci, która stanowi przecież naturalny element naszej drogi. Doświadczenie i wrażliwość Zellera ? prozaika, dziennikarza, działacza społecznego ? koresponduje z liryczną reakcją na codzienność. A wszelkie znaki, skazy, wzbogacone przez bliskie nam rekwizyty, utrwalają się w postaci wspomnień. Profesor Teresa Zaniewska również zauważa, że ?Poeta jest dla swoich wierszy glebą i ogrodnikiem. Wszystkie wyrastają z gorącości doświadczeń jego życia, z zadziwienia i snu. Mówią o tajemnicy, zagadce naszego ist­nienia, o wędrówce pełnej trudu. Milczą i zachowują dystans wobec spraw, których rozum objąć nie potrafi?. Zbierajmy takie ?pocztówki?, gdzie świadomość istnienia słońca, nawet wtedy, gdy jest schowane za chmurami, zawsze rodzi w nas optymizm, pozwala na obserwację przemian osobowości, utwierdza nas w poszukiwaniu sensu życia.

Łucja Dudzińska